"Netoli nuo piliakalnio yra didelis kalnas, senovės pušimis apsipuošes, ant kurio šiandien stovi Pajevonio bažnyčia, o senovėje čia buvus žinyčia. Pilis turėjo būti labai seniai įtaisyta, nes čia 1855 m. atrasto tapo romėnų keli pinigai, būtent ciesorių Tiberijaus ir Kaligulos. Pajevonis guli Suvalku gub., Vilkaviškio pav."
                                      - Dr. J. Basanavičius

O milę od Bartnik ku zachodowi leży Królowe-krzesło, za którém o małą milkę widzimy Pojewoń wieś kościelną. Nazwisko téj wsi jedni wyprowadzają od wyrazu litewskiego jewa — czeremcha, pod którą w dawnych czasach lud tu zgromadzony stawał; inni znajdują w nazwisku tém przekręcone wyrazy powojnie, tojest miejsce, na którém odbyła się wojna. Tu bowiem nad rzeczką Ponią, od któréj także niektórzy etymologowie wywodzą miano téj wsi, jest starożytny kopiec litewski, różniący się nieco kształtem od wielu innych, kamieniami naokoło opasany, na którym był kiedyś zamek zbudowany i miały tu zajść wielkie bitwy z nieprzyjaciołmi kraju. Kiedy to wszystko działo się? niewiadomo; dosyć, że bardzo dawno, bo tu w okolicach tego zamczyska znaleziono monety rzymskie Tyberjusza i Kaliguli, które popierają podanie o dawności krwawych tu rozpraw. Kościół tutejszy, za przywilejem króla Stefana Batorego, zbudowany został z drzewa około roku 1586 przez Teodora Skumina, potomka Jadźwingów, wielkiego wodza litewskiego, wojewodę nowogrodzkiego